مطالعه نمو، آلرژی زایی و برخی ترکیبات بیوشیمیایی دانه گرده سرو خمره ای (thuja orientalis) و ختمی جنوبی (alcea aucheri)

گیاهان مورد مطالعه در تحقیق حاضر سرو خمره ای (cupressacea) و ختمی جنوبی (malvaceae) می باشند که بعنوان گیاهان زینتی در پارک ها، معابر و فضای سبز شهرهای ایران بطور گسترده ای کاشته می شوند. انتخاب دو گیاه بر اساس احتمال اولیه آلرژی زا بودن سرو و فقدان آلرژی زایی ختمی و نیز بترتیب باد و حشره دوست بودن این دو گیاه انجام شد. در این مطالعه ساختار تشریجی بساک و میکروسپورزایی با روش های متداول برش گیری و توسط میکروسکوپ نوری مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت. آلرژی زایی دانه گرده ی این گیاهان با استفاده از تکنیک وسترن بلات ارزیابی شد. همچنین میزان ترکیبات فنولی (روش فولین-سیاکالیتو) و پروتئینی (روش برادفورد) این دو با یکدیگر مقایسه شد. نتایج نشان داد کیسه گرده در سرو خمره ای دیواره 3 لایه ای متشکل از اپیدرم، لایه میانی و تاپی ترشحی دارد. در ختمی جنوبی دیواره از چهار لایه سلولی اپیدرم، لایه مکانیکی، لایه میانی و تاپی آمیبی تشکیل شده است. در هر دو گونه میوز با سیتوکینز همزمان دنبال می شود و بطور غالب تترادهای چهار وجهی تولید می شود. همچنین نتایج نشان داد که غلظت ترکیبات پروتئینی و میزان ترکیبات فنولی ختمی نسبت به گونه دیگر بسیار بیشتر بود که می شود آن را به حشره دوست بودن گیاه برای گرده افشانی نسبت داد. ایمونوبلات عصاره ی گرده ی سرو خمره ای باند مشخصی حدود 44 کیلودالتون نشان داد در صورتی که هیچ باند آلرژی زایی در ختمی دیده نشد.